Шығармашылықпен айналысып, артына көптеген кітаптар қалдырды. Сол кітаптардың ішінен бізге жеткені – «Зикзал» атты еңбегі. Бекасыл Биболатұлының «Зикзал» кітабы – халқымыздың құнды рухани мұрасы. Бұл кітап «Рухани жаңғыру» бағдарламасы аясында Халықаралық Түркі академиясы қолдауымен жарыққа шықты.
Осы «Зикзал» кітабының 237-бетінде оба індетін қайтаратын дұға жайында жазылған екен. Қазіргідей жұқпалы індет өршіп тұрған кезде қажет болып қалар деген ниетпен сол кітапта келтірілген дұғаларды ұсынып отырмыз. Сонымен кітапта былай жазылыпты:
«Кезінде Қашғар өңірінде оба ауруы тарап, күн сайын қаладан бес жүздей адамның мəйіті шығарылды. Қашғардың ғұламалары мәселенің шешімін таба алмай, қандай амал жасауды білмей əбден басы қатады. Содан бұл хабар Балх ғұламаларына жетіп, олар бұл аурудың емделу жолы ретінде мына бір сегіз аятты көрсетіпті. «Адамдар бұларды үйлерінің қақпалары мен есіктеріне жазып, байлап қойсын» – деп, Қашғар ғұламаларына хабар жіберіпті. Ол обаны қайтаратын дұғалардың мəтіні келесідей:
«Сұм шайтанның азғыруынан пана тілеп Аллаға сыйынамын».
Мейірімді де рақымшыл Алланың атымен (бастаймын).
قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلانَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (٥١)
(Ей, Мұхаммед (Алланың оған амандығы мен сəлемі болсын!) оларға): «Бізге (де, сендерге де) Алланың біздерге арнап (тағдырларымызға) жазып қойған (қуаныш бола ма, қайғы бола ма тек сол) нəрсе ғана келеді (тағдырға жазылғаннан ешкім қашып құтыла алмайды). Ол (Алла) – біздің Иеміз, сондықтан мүміндер тек Аллаға ғана тəуекел қылсын (сүйенсін)!» деп айт» («Тəубе» сүресінің 51-аяты).
وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا كَاشِفَ لَهُ إِلا هُوَ وَإِنْ يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (١٧)
«Ал егер Алла сені бірер қиындыққа ұшыратса, бітті (онда) одан өзге оны (ол қиындықты) ешбір тоқтатушы болмайды. Ал егер (Алла) саған бірер игілік жеткізсе (ол игілікке де Алланың өзінен басқа ешкім тосқауыл бола алмайды), Ол əр нəрсеге қадір» («Əнғам» сүресінің 17-аяты).
وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا كَاشِفَ لَهُ إِلا هُوَ وَإِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلا رَادَّ لِفَضْلِهِ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (١٠٧)
«(Ей, Мұхаммед (оған Алланың салауаты мен сəлемі болсын) егер Алла саған бір зиян жеткізсе, онда оны Оның (Алланың) өзінен басқа қайтарушы (күш) жоқ. Ал егер саған бір жақсылықты қаласа, оның кеңшілігін қайтарушы жоқ. Оны (Алла) өзінің пенделерінің қалағанына береді. Ол өте кешірімді, асқан рақымшыл» ( «Йунүс» сүресінің 107-аяты).
وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الأرْضِ إِلا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (٦)
«Жер бетінде қандай жанды зат болса да, əлбетте оның ырзығы (қорегі) Алланың еншісінде. Ол (Алла) олардың (жанды заттардың) тұрақтарын да, тұрақсыз орындарын да біледі. Барлығы анық (баяндалған) Кітапта («Лаухүл махфузде» жазып қойылған)» («Худ» сүресінің 6-аяты).
إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (٥٦)
«Əлбетте, мен: менің Раббым, сондай-ақ сендердің де Раббыларың (болып табылатын) Аллаға тəуекел еттім. Қандай қыбырлаған жанды зат бар болса, əлбетте оның несібесі оның (Алланың) құдретінде. Сөз жоқ, Раббым ең тура жолда» («Худ» сүресінің 56-аяты).
مَا يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَهَا وَمَا يُمْسِكْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (٢)
«Алла адамзатқа бір мейрімділігін ашып қойса (сыйласа), оны бөгеп қалушы (күш) болмас. Ал енді бөгеп қалса, оның бөгеген нəрсесін оның соңынан жіберуші жоқ. Өйткені, асқан құдырет жəне хикмет (даналық) иесі» («Фатир» сүресінің 2-аяты).
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ (٣٨)
«(Ей, Мұхаммед (Алланың оған амандығы мен сəлемі болсын!)), егер сен олардан:«Көктер мен жерді кім жаратты?» деп сұрасаң, əлбетте олар: «Алла» дейді. Оларға айт: «Көрдіңдер ме? (айтыңдаршы) егер Алла маған бірер зиян жеткізуді қаласа, сендер Алланы қойып, өзге жалбарынып жатқан нəрселерің (пұттарың) оның зиянын арылта ала ма? Немесе Алла маған бір игілік қаласа, олар (сендердің пұттарың) оның игілігін бөгей ала ма?». Жəне айт: «Алланың өзі (көмек беруде) маған жеткілікті. (Шынайы) тəуекел етушілер оған тəуекел етеді» («Зүмәр» сүресінің 38-аяты).
وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا (٨١)وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلا خَسَارًا (٨٢)
«Ақиқат келді. Негізсіз нәрселер жойылды. Сөзсіз, бекер нәрселер жойылады» де. (81) «(Біз) Құраннан мүміндер үшін шипа жəне рақмет болатын нəрселерді түсіреміз. Ал енді (бұл аяттар) залымдар (кəпірлер) үшін тек азапты ғана арттыра түседі» («Әл-Исра» сүресінің 81-82 аяттары).
Дайындаған Әбу НАЗАР